Een aantal verontruste instanties en burgers trekken met een verzoek tot vernietiging van de vergunning naar de Raad voor Vergunningsbetwistingen.
“Dit was bijzonder voorspelbaar. De vergunning miskent niet alleen in grote mate het betrachte evenwicht tussen economie, gezondheid en hinder van het vliegtuigverkeer maar versterkt en betonneert de concentratie van het vliegtuigverkeer -en het nachtlawaai in het bijzonder – boven de Noordrand. De nieuwe vergunning houdt bovendien veel te weinig rekening met de gezondheidsschade die, vooral bij kinderen en ouderen, wordt aangericht door de slaap verstorende avond- en nachtvluchten. Voor de geplande groei van het aantal passagiers, maar vooral voor de voorziene verdubbeling van de cargo, wordt geen enkele oplossing aangereikt voor de het sterk toenemend auto- en vrachtverkeer en dito parkeerdruk”, aldus de burgemeesters.
Het feit dat de Minister de bezwaren van haar eigen adviesorgaan – de Gewestelijke Omgevingsvergunningscommissie of GVOC – op een aantal cruciale punten naast zich neerlegt, maakt het risico op een vernietiging van de vergunning bijzonder groot.
“Dit is het laatste wat we wensen” aldus de burgemeesters. “De Noordrandgemeenten ijveren al jarenlang voor een beperking en een eerlijke spreiding van de lawaaihinder evenals een forse reductie van het nachtlawaai. Dit kan onder meer door de “stille weekendnachten” te verruimen tot 07 u ’s morgens zoals de GOVC adviseerde in plaats van tot 06u. Een beter evenwicht tussen het economisch belang van de luchthaven en de leefbaarheid voor de meer dan 100.000 inwoners uit de Noordrand moet zorgen voor een stevig maatschappelijk draagvlak waarop een rechtszekere ontwikkeling van de luchthaven mogelijk wordt. De uitgereikte vergunning staat immers garant voor jarenlange betwisting en juridische onzekerheid. De gemeenten erkennen het enorme belang van de luchthaven voor de regio en het land. Tienduizenden arbeidsplaatsen en tientallen bedrijven uit de ruime regio Zaventem-Vilvoorde zijn direct afhankelijk van het functioneren van de luchthaven. Het is voor ons dan ook cruciaal dat de Raad voor Vergunningenbetwistingen tijdens de behandeling van de verzoekschriften gebruik maakt van de “administratieve lus” om de gemaakte fouten te herstellen en te komen tot correcte milieu- en lawaaivoorwaarden. Deze moeten onder andere de doorgevoerde verdere concentratie van de vluchten boven de Noordrand wijzigen in een eerlijke spreiding van de hinder, het verruimen van de definitie van de stille nacht en concrete maatregelen voorzien om het vrachtverkeer te faciliteren zodat deze chauffeurs niet langer hun toevlucht moeten zoeken tot de buurtwegen rondom de luchthaven om te wachten op hun cargo. Deze noodzakelijke aanpassingen aan de vergunning werden eerder al bepleit door de Noordrandgemeenten tijdens de voorafgaande MER-procedure en bij het adviseren van de vergunningsaanvraag,” stellen de burgemeesters.
De decretale spelregels zorgen ervoor dat we vandaag onze toevlucht moeten zoeken tot een verzoek tot vernietiging van de uitgereikte vergunning. “Als direct betrokken besturen dringen we er in ons verzoekschrift echter op aan dat de Raad er alles aan doet om de verdere werking van de luchthaven niet te hypothekeren maar daarentegen de Vlaamse overheid te verplichten een gedeelte van de vergunning te herzien in het licht van de logische eisen uit de omgeving zodat de eeuwige betwisting over het voortbestaan van ‘onze’ luchthaven - in één van de drukst bevolkte regio’s van Vlaanderen- eindelijk kan stopgezet worden. Daarom wordt in het verzoekschrift expliciet om een bemiddeling gevraagd.”
Bart Laeremans – Grimbergen
Walter Van Steenkiste – Wemmel
Hans Bonte – Vilvoorde
